Ο Βασίλης Παπαγεωργίου επέστρεψε στην δράση μετά από 14 χρόνια στο ρίνγκ του ‘Fight For Glory 2’ σε αγώνα πυγμαχίας με τον κατά 22 χρόνια νεότερο Αλέξανδρο Τσόλκα.
Η αναμέτρηση τελείωσε στον πρώτο γύρο με τον Τσόλκα να επικρατεί με τεχνικό νοκ άουτ. Ο Παπαγεωργίου προτού ζαλιστεί από αριστερό στην κόντρα που τον ανάγκασε λίγο μετά να σταματήσει, είχε μια αρκετά καλή παρουσία μέσα στο ρινγκ.
Ο ίδιος μιλώντας στο ufight.gr λίγες ώρες μετά τον αγώνα, μας ανέφερε :
«Βάιε, από το χθεσινό παιχνίδι μου μένει η πίκρα ότι δεν το ευχαριστήθηκα από την άποψη ότι δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσω τις αρετές μου, να βγάλω σειρές χτυπημάτων, να δώσω τους συνδιασμούς μου, τα απερκατ και τα κροσε μου σε κοντινή απόσταση, να προσφέρω θέαμα όπως έκανα ως αθλητής στο παρελθόν.
Το πλάνο ήταν να κρατήσω το κέντρο του ρινγκ και να δουλέψω το τζάμπ μου με υπομονή και να δημιουργήσω τις προϋποθέσεις να επιτεθώ με σύνεση και κλιμάκωση μέσα στη διάρκεια του αγώνα.
Το πλάνο πήγαινε καλά μέχρι το σημείο προς το τέλος του πρώτου γύρου, που μπαίνω για να δώσω ένα δεξί ίσιο και αριστερό απερκατ στα πλευρά, το δεξί βρίσκει στο στήθος τον Τσόλκα, το απερκατ περνάει και απαντάει ο Α. Τσολκας με ένα αριστερό κόντρα, το οποίο δεν το είδα καθολου και το οποίο με βρήκε όλο στο σαγόνι όπως έμπαινα, με συνέπεια να πέσω στο καναβάτσο με τα γάντια μου και να δεχθώ μέτρημα.
Σηκώθηκα και αμέσως μετά ήρθε η διακοπή από τον διαιτητή.
Σίγουρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο, εκτός από την ηλικιακή διαφορά που αποτελεί αντικειμενικό παράγοντα, η μακρά απουσία μου από τα ρινγκ σε επίσημους αγώνες, όπως και το γεγονός ότι είχα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και διαθέσιμο χρόνο μέσα στην καθημερινότητα μου προκειμένου να προετοιμαστώ κατάλληλα για αυτό το παιχνίδι, να κάνω τα σπάρινγκ που ήθελα, να δουλέψει το μάτι μου σωστά και όλα τα υπόλοιπα.
Προχωράμε μπροστά και καλύτερα ακόμη στο μέλλον.
Θέλω να δώσω συγχαρητήρια για το ήθος και τον χαρακτήρα στους γονείς του Α.Τσολκα, γιατί πρόκειται για παλικάρι 20 χρόνων, στον ίδιο και τον προπονητή του επίσης. Ευχαριστώ τον δάσκαλο και προπονητή μου Μανώλη Λαβδάκη για τα πάντα, γιατί είναι κορυφή σε όλα του και τον αγαπάω. Όπως και τους βοηθούς, τους προπονητές της σχολής, Σ. Πεφάνη και Γ. Σάμιο για την αρωγή τους.
Το Fight For Glory, ηταν μια υπέροχη βραδιά επαγγελματικής πυγμαχίας με σπουδαία ματς και αποτελεί, ως διοργάνωση, πρωτοπορία για την χώρα μας. Σαρκίρης μεγάλο μέλλον, Παππάς επίσης, τρομερός με μια στρατιά κόσμο να τον ακολουθεί φανατικά γιατί είναι ψυχάρα, τυχαίο δεν είναι τίποτα, ο κόσμος έχει κριτήριο και ξέρει με ποιους ταυτίζεται.
Απίστευτη ματσάρα Billy G με Φεζουλάι, που την χάλασε η βροχή και γνώμη μου είναι ότι αν ο διαιτητής δεν έμπαινε μπροστά στο τέλος, ακατανόητα, χωρίς να δώσει μέτρημα, θα το τελείωνε ο Billy πριν το καμπανάκι του πρώτου γύρου.
Τρομερός παλμός από τον κόσμο, σαν να έβλεπες ντέρμπι ποδοσφαίρου με οπαδούς των δύο ομάδων, με όλα τα θετικά όμως, χωρίς τα αρνητικά. Όλα υπέροχα.
Συνεχίζουμε, νίκη, ήττα , η ζωή είναι αγώνας. Εννιά φορές πέφτουμε, δέκα θα σηκωνόμαστε και ίσως στο μέλλον ξανασυναντηθούμε με τον Τσόλκα για τη ρεβάνς. Υγεία σε όλους και συγχαρητήρια στον Περσέα που ως οργανισμός εκτός από το να δημιουργεί αθλητές - πρωταθλητές, δημιουργεί και σαν promotion διοργανώσεις που αφήνουν και θα αφήσουν εποχή!
Ευχαριστώ όσους ήρθαν στο γήπεδο για να με στηρίξουν, την οικογένεια και τους φίλους μου, εκείνους που είναι πάντα δίπλα μου σε κάθε αγώνα όλα αυτά τα χρόνια.»
Διαβάστε ακόμα :
